Interview met Maurice Wijnen

Maurice Wijnen (42) begon zijn carrière backstage bij Jos Brink en Frank Sanders. Inmiddels is hij creative director bij Stage Entertainment / Joop van den Ende theaterproducties en werkt hij onder andere aan de musicals ‘Little Mermaid’ en ‘Hij gelooft in mij’. Ook is hij bekend als jury-lid van bijvoorbeeld Popstars en is hij de vaste theaterdeskundige bij Shownieuws op SBS6. Afgelopen maand zat hij 12,5 jaar in het vak.

Hoe voel je je?

Uitgeput. Het zijn een paar hectische maanden geweest met twee grote musicals. Eerst ‘Aspects of Love’ en zonder adempauze meteen door met de opstart van ‘Hij gelooft in mij’. Dat hakt erin. Maar ik ben ook heel tevreden. Ik geniet van mijn werk en ben dus druk met waar ik van hou.

Lijfspreuk/levensmotto

Count your blessings. Ik denk dat als je in de waan van de dag leeft, wat dit vak met zich meebrengt, je al gauw vergeet om ervan te genieten. Er gebeuren dágelijks belangrijke en spannende dingen. Je holt eigenlijk van een première naar een live televisieprogramma en weer door naar een scriptpresentatie. Je hoeft niet de hele week blij met jezelf op de bank te zitten, maar soms is het goed om even stil te staan bij wat er allemaal is gebeurd. Vaak kom ik dan tot de conclusie dat het veel is, maar dat het precies is waar ik vroeger stiekem van droomde.

Geen dag zonder…

Muziek. Ik heb de hele dag liedjes in mijn hoofd. Ik vraag me af of dat een kortsluiting in mijn hoofd is of dat andere mensen dat ook hebben.

Wanneer was je het gelukkigst?

Ik denk eigenlijk de laatste twee jaar. Toen ik twintig was, droomde ik ervan om ooit één van de makers van een grote musical te zijn. Die droom kwam uit met ‘Ciske de Rat’ en daarna met ‘Petticoat’. Je verwacht dat als je droom is uitgekomen, er een soort rust over je komt. Zo van: dat was het dan. Ik ben er ook heel blij mee, maar in mijn hoofd gonst alweer een volgend project. In succes zit geen geluk. Het is professionele voldoening. Het geluk zit erin dat je dit kunt delen met anderen!

Beste persoonlijke beslissing ooit

Om tegen de wil in van mijn moeder niet te kiezen voor een veilige carrière in het toerisme waar ik voor gestudeerd heb. Ik heb stiekem een brief geschreven naar Jos Brink en Frank Sanders of ik het vak bij hun mocht komen leren. En tot mijn grote verbazing mocht dat. Nu is mijn moeder mega trots.

Waarvan kom je tot rust?

Lezen. Het enige moment dat ik er tijd voor heb, is ’s avonds in bed. Ik kom heel moeilijk in slaap. Want op het moment dat ik ga liggen, krijg ik ideeën. En als ik dan even onderduik in een boek komen die radertjes tot rust.

Een dierbare jeugdherinnering

Met mijn oma naar de schouwburg gaan. Met haar heb ik mijn eerste musicals gezien. Toen is het enthousiasme voor musicals aangewakkerd. Ik kocht de lp’s en leerde de teksten uit mijn hoofd. De programmaboekjes bladerde ik door tot ze bijna uit elkaar vielen.

In succes zit geen geluk.

Het is professionele voldoening.

Het geluk zit erin dat je dit kunt delen met anderen!

Wat is het leukste cadeau dat je gekregen hebt?

Mijn moeder werkte in een warenhuis. Op zaterdagmiddag ging ik vaak met haar mee en dan liep ik altijd even naar de speelgoedafdeling. De weken voor Sinterklaas was het circus van Playmobil uitgekomen, compleet met orkestbak en tribunes met publiek. Mijn moeder had me duidelijk gemaakt dat ik díe niet zou krijgen, wat ik goed kon begrijpen. Het kostte namelijk zeventig gulden – in 1978 een gigantisch bedrag!

Toen op pakjesavond uiteindelijk alle cadeautjes waren uitgepakt, was ik dan ook heel tevreden met alles wat ik gekregen had. Maar plotseling werd er op de deur gebonsd en riep oma: “Er staat een groot pak voor de deur!” Drie keer raden wat dáár in zat …

Waar ben je trots op?

Dat ik van mijn hobby mijn beroep heb kunnen maken. Ik ben begonnen als volgspotter bij Jos Brink – het allerlaagste plekje van de crew. In twintig jaar tijd ben ik opgeklommen naar creative director. Dit klinkt als een sprookjesverhaal, maar zo is het niet gegaan. Ik ben van het ene in het andere gerold. Er zat geen uitgestippeld meerjarenplan achter. Wel deed ik altijd stinkend mijn best!

Over 5 jaar…

Hoop ik nog steeds heel gelukkig te zijn met mijn vriend. Dat is het belangrijkste. Daarnaast hoop ik dat ik gegroeid ben ik mijn functie. Simone Kleinsma zei ooit: Doe elk jaar iets dat je eng vindt. Als je alleen maar dingen doet waar je je veilig bij voelt, maak je geen groei door. Achteraf kom je er altijd sterker uit, of het nou gelukt is of niet. De kick erna is veel groter dan de angst vooraf.

Geef als eerste een reactie