De film Zwaar Verliefd ging onlangs in première en draait nog steeds in de bioscoop. Namens Vriendin mocht ik bij de filmpremière zijn. Samen met een vriendin die dit filmgenre ook goed weet te waarderen.
Haasten in mijn panterprintbroek
De dresscode voor de avond is: a touch of pink. Ai, als mijn kledingkast ergens níet in uitblinkt, is het de kleur roze (sportkleding niet meegeteld). Ik heb letterlijk één felroze topje, maar die is te basic voor de gelegenheid. Dus snel nog even de deur uit voor iets rozigs. Ik kom thuis met een te gekke panterprintbroek. Niet helemaal roze. Maar met het basic roze hemdje en een zwart jasje erover, kan het best.
Niet vergeten om de E-tickets uit te printen, schiet het door me heen. En welke trein moet ik eigenlijk hebben? Het start om 19:00 uur, in Den Bosch. Inclusief afterparty. Wat ik wel vergeten ben, is een perskaart aanvragen. Ik sta dus niet aan de rode loper (wat later roze blijkt te zijn) voor interviews.
Snel douchen, omkleden en gaan. Bij de voordeur bedenk ik me dat de tickets nog in de printer liggen. Alles onder controle (nog net)! Op hakken (want wel zo feestelijk) tippel ik naar het station. Ik voel nu al knelpunten opkomen (niet zo feestelijk). Vlak voordat de trein vertrekt, scoor ik op het station een roze lipgloss. Nagellakken gebeurt in de trein, daar was thuis geen tijd meer voor.
[Het hart is gemaakt van 2.000 rode rozen]
Op de roze loper
De trein zit bomvol en dus lukt lakken niet al te best. Ik houd het bij de transparante onderlak (in beautyland heet dit vast anders). Mijn vriendin heeft één kant geverfd en laat het er dan bij zitten.
Een rode (lees: roze) loper heeft altijd iets indrukwekkends. De pers staat al klaar op de eerste rij. Het publiek staat achter een soort dranghek. Zal ik…? Ik mag immers voor Vriendin vloggen en bloggen. Gestimuleerd door Vriendin en adrenaline, wurm ik me tussen de camera’s van conculega’s. Met alleen mijn iPhone voel ik me een beetje lullig. Dus dan maar heel professioneel kijken en doen. Ik word niet weggestuurd, dat is tenminste iets.
Dan verschijnt de cast ten tonele en ben ik nergens meer met mijn smartphone. Dan maar tijdens de afterparty nog een poging wagen. Wel lukt het om een foto te maken.
Voorpret met karamel zeezout
We zitten in zaal 7, de zaal waar ook de cast, crew en pers zit. Dat verdubbelt ineens de kans op een interview met hoofdrolspelers: Jim Bakkum of Barbara Sloesen. Bij de ingang krijgen we een cocktail van perziklikeur en limoen en staan er flesjes water en XL bakken met popcorn voor wie wil. En verrassend genoeg ligt er op elke bioscoopstoel een reep chocola. Karamel zeezout. Hoera!
De film is alles wat je hoopt: fijne personages, lekkere verhaallijn, veel herkenbaarheid, hoog gezwijmelgehalte, de nodige tegenslag, een heerlijke portie girlpower en dat alles met lekker veel humor en zelfspot. Halleluja!
Over de film
Zwaar verliefd gaat over dierenarts Isa die worstelt met haar gewicht (te veel) en haar liefdesleven (te weinig). Ze valt als een blok voor Ruben, het baasje van de labrador waar Isa een levensreddende actie bij uitvoert. Vanaf dat moment wordt het Bridget Jones gehalte opgevoerd en kun je wegdromen tot je een ons weegt. Iets wat Isa maar al te graag wil, in de hoop dat Ruben haar dan ziet staan. Maar de film heeft een andere boodschap.
Spoileralert: het is niet dat alles goedkomt nadat Isa is afgevallen. Ruben valt voor haar zoals ze is. Met al haar onhandigheden, charmes en vetrolletjes.
Het enige constructiefoutje is misschien dat de personages Ruben en Isa geboren en getogen Den Bosch-ers zijn, waar de film is opgenomen. Maar allebei spreken ze ABN, zonder accent. Mij was het niet opgevallen, maar mijn vriendin wel.
Dan staat Jim opeens voor je
Na de film moet ik uit een soort ei komen en mezelf oppeppen. Dat krijg je van een goeie feelgoodfilm. Maar als ik ineens voor Jim sta, krijg ik vanzelf energie. Ik vraag hem wat hij de leukste scène vond om te spelen. Hij vertelt dat de film een jaar geleden al is op
genomen. Maar dat hem vooral de zoenscène met Isa op de bank is bijgebleven. Oelala…
Jim: “Het was niet de eerste keer dat ik met Barbara in een film heb gezoend.
Maar het was wel de eerste keer dat we tijdens het vozen van de bank af flikkerden.”
Na Jim heb ik de smaak te pakken en trek ik mijn vriendin mee naar Barbara.
Ook haar stel ik dezelfde vraag, nadat ik de hond (ook een hoofdrolspeler) heb geaaid. Bo is een vrouwtje, maar speelt in de film een mannetje. Ook knap.
Barbara vond vooral de scenes in de sportschool leuk om te doen. Dit gebeurde na sluitingstijd, tot wel midden in de nacht.
Ook vertelt ze hoe ze snel aankwam en afviel voor de film. Bekijk het filmpje [hier]
Het moge duidelijk zijn: ben je dol op films als Bridget Jones’s Diary? Dan móet je deze film gaan zien.
ENJOY!
Liefs, Esmir
