Tijn Touber (52) is muzikant, schrijver, yogi en richtte de band Lois Lane op. Na jarenlang een wild leven te hebben geleid met drank, drugs en rock ’n roll, kiest hij voor een celibatair leven dat veertien jaar duurt. Tijn over verlichting, geluk en Superman.
Hoe voel je je?
Heel rustig. Op dit moment komen er geen nieuwe ideeën, of anders gezegd ‘downloads’, bij me binnen om mee aan de slag te gaan.
Lijfspreuk/levensmotto
‘Ik ben verlicht’. Daarmee bedoel ik dat je als mens al compleet bent. Als je daar vanuit gaat, is alles wat er in je leven gebeurt een bonus.
Dit mantra is ontstaan tijdens mijn celibataire bestaan. Daarvoor had ik dat helemaal niet en was ik voor mijn gevoel de meest onrustige persoon die je je maar kunt voorstellen. Toch verlangde ik naar rust. Als je continue met targets halen bezig bent, maakt dat onrustig. Je treedt als het ware steeds een beetje buiten jezelf en dat geeft geen wezenlijke voldoening. Misschien wel op materieel, emotioneel of fysiek niveau, maar niet op zielsniveau. Toen ik dit innerlijke rustpunt had gevonden, wist ik dat dát was waar ik al die jaren naar had verlangd. Een soort basisrust, niet te verwarren met passiviteit. Het maakt dat je dingen ánders doet. Je streeft nog wel geluk na, maar je leven hangt er niet meer vanaf. Je doelen niet bereiken, maakt niet ongelukkig. Want geluk is er al. Het zit in jou.
Geen dag zonder…
God. Maar je kan het bijvoorbeeld ook de Bron noemen, er zijn vele namen voor. Voor mijn gevoel zijn er twee werkelijkheden. De werkelijkheid van wat je ervaart met je vijf zintuigen, het aardse met al zijn dualiteit en materialisme. En daarnáást de werkelijkheid die je kunt waarnemen met je zesde zintuig, waar alles heel is en goed. Als je op de automatische piloot leeft, ervaar je het wonder van het leven niet. Daarom wil ik elke dag die andere dimensie voelen.
Wanneer was je het gelukkigst?
Tijdens een van mijn eerste meditaties kreeg ik sterk het gevoel van verlicht zijn. Dat was echt mindblowing! Indiërs noemen dat ‘bliss’ (buiten-zintuigelijk geluk). Dit intense geluksgevoel heeft niets te maken met wat je proeft, ziet, voelt, hoort en ruikt. Voor mijn gevoel heb ik uren lang als een bliss-kikker rondgelopen, alsof ik stoned was haha!
“Als kind wil je bevestiging en als dat niet gebeurt,
blijf je zoeken naar een surrogaat schouderklopje”
Beste persoonlijke beslissing ooit
Om de muziek in te gaan. Mijn vader was daar erg op tegen. Ik was negentien en studeerde politicologie, dus in zijn ogen was ik goed bezig. Die tijd zat ik in een band met twee vrienden. En op een avond besloten we om alle drie met onze studie te stoppen en fulltime muziek te maken. Het was tegen alles in, maar dit was wat ik écht wilde.
Waarvan kom je tot rust?
Van muziek maken en kanoën. In plaats van stil zitten mediteren zijn dit momenteel mijn manieren om tot rust te komen.
Een dierbare jeugdherinnering
Wat veel indruk op me heeft gemaakt, was toen ik Superman voor het eerst op televisie zag. Pas later kon ik dat verklaren. Superman komt uit een andere dimensie en zet zijn bovennatuurlijke krachten en intelligentie in voor anderen. Dat resoneerde met iets in mij dat pas later wakker is geworden.
In iedereen schuilt een Superman. Die grotere intelligentie zit als het ware gevangen in je lichaam. En als je dat licht weer gaat herkennen, komen die super-natuurlijke gaven ook weer terug. Het maakt dat je heel helder kunt kijken en in zekere zin ook de toekomst kunt zien.
“Als je op de automatische piloot leeft,
ervaar je het wonder van het leven niet”
Een bijzondere ontmoeting
Dat is een bizar verhaal. Ruim een jaar nadat mijn vader was overleden, werd ik gemasseerd door Kris, mijn vrouw. Plotseling begon zij heftig te trillen. Heel vreemd. Ik draaide me om en zag mijn vader in haar gezicht. De trekjes die hij had, zijn mond.
Kris zei: “Ik heb een boodschap voor je, wil je het horen?” Via Kris sprak mijn vader. Hij wilde me behoeden voor de fouten die hij had begaan. Ook zei hij dat hij diep respect voor me had. Iets wat hij nooit eerder tegen mij had gezegd! Achteraf gezien is dit misschien wel de grootste heling in mijn leven geweest: de bevestiging van mijn vader. Als kind wil je goedkeuring en als dat niet gebeurt, blijf je zoeken naar een surrogaat schouderklopje.
Wat is het leukste cadeau dat je gekregen hebt?
Laatst was een vriendin op bezoek. Heel openhartig vertelde ze over de zeer lastige situatie waarin ze verwikkeld zat. Het vertrouwen dat zij me daarmee gaf, voelde als een heel groot en dierbaar geschenk.
“Het geluk is er al.
Het zit in jou”
Waar ben je trots op?
Op de muziek die ik tegenwoordig maak en op mijn vier boeken. Vroeger vond ik het heel moeilijk om tevreden te zijn met wat ik deed. Er kon altijd wel iets beter. Toen ik aan mijn eerste boek begon, heb ik bewust niemand laten meelezen. Alles kwam uit mezelf. En dat het allemaal zo goed is gelukt, daar ben ik best trots op.
Fotograaf Pablo Delfos
