Schaar
Ben ik er wel geknipt voor? Hoe vaak ik me dat al niet heb afgevraagd als onzeker meisje, als puber, als adolescent. Maar ook als oud wijf, als muts en als droomvrouw…
Ben ik er wel geknipt voor? Hoe vaak ik me dat al niet heb afgevraagd als onzeker meisje, als puber, als adolescent. Maar ook als oud wijf, als muts en als droomvrouw…
Laat mij die bus maar rijden, riep ik een kwartier geleden nog heldhaftig. Inmiddels zie ik dat héél anders en wilde ik dat ik mijn grote, stoere mond had gehouden…
Tsja, wat zal ik hierop zeggen? Het is eigenlijk een heel on-Hollands woord.
Ergens tussen de supermarkt en thuis zie ik dit labeltje op straat liggen. Het trekt mijn aandacht. Met mijn voet ga ik op de ene kant staan. Daarna duw ik de ander helft omlaag.
Met de laptop onder de arm reist Esmir geregeld tussen hartje Amsterdam en Texel. In het buitengebied van De Cocksdorp, waar haar partner woont, vindt ze de rust om te schrijven. Onlangs publiceerde ze haar tweede boek ReisLust. Op deze plek om de week haar Texelse belevenissen.
Dat krijg je ervan als je geen make-up op doet…
… elkaar niet meer willen loslaten.
Holy, wat ligt dáár?! Ow…
Halen zelfs Amsterdamse vogels en eendjes hun snavel op voor een ‘lege’ boterham? Ook voor mij liever spelt of zuurdesem.
Zou het lukken? Haal ik hem nog?, denk ik met veel te weinig rust in mijn lijf. Was ik nou maar eerder uit Amsterdam vertrokken, dan hoefde ik nu niet zo te stressen. Over of ik de boot ga halen en dus op…
Van een snoeppapiertje of peuk kijkt niemand meer op. Maar er liggen soms ook ongewone, opmerkelijke dingen op straat. En die ongeblogd passeren zou toch zonde zijn. Dit keer een ware vondst voor mij als auteur.
Wat ik vandaag op straat vond? Een pakketje met groot risico op een happy ending.
Toen ik de mini-blog ‘Wat ik op straat vind’ bedacht, hoopte ik ook een keer geld op straat te vinden – mijn eerst betaalde blog. Geld heb ik tot nu toe nog niet aangetroffen. Alhoewel…?
Elke 3 weken mag ik een column aanleveren die wordt geplaatst op www.vriendinnenonline.nl
Voor dit aangrijpende autobiografische boek deed ik de (eind)redactie. #lovemyjob
Ra ra wat gebeurt er als je een puber laat meedenken over de boodschappen?
(categorie klein geluk)
Met trots laat ik je weten dat ik (mede) de eindredactie heb mogen doen van het boek Naupaka, van Lideweij Bosman.
Een verhaal dat je treft als de bliksem!
Van een snoeppapiertje of peuk kijkt niemand meer op. Maar er liggen soms ook ongewone, opmerkelijke dingen op straat. En die ongeblogd passeren zou toch zonde zijn!
Van een snoeppapiertje of peuk kijkt niemand meer op. Maar er liggen soms ook ongewone, opmerkelijke dingen op de grond. En die ongeblogd laten liggen, zou toch zonde zijn!
Ik hoor het ons al zeker een week of drie tegen elkaar zeggen: vandaag is het de allerlaatste mooie zomerdag, hier moeten we van genieten. Meestal gaat dit gepaard met een locatie die het genieten vergemakkelijkt. Zo zit ons glas al snel halfvol, en dat al wéken!
Van een snoeppapiertje of peuk kijkt niemand meer op. Maar er liggen soms ook ongewone, opmerkelijke dingen op de grond. En die ongeblogd laten liggen, zou toch zonde zijn!