Texel dit Weekend

“Wil je wat drinken?”, vraagt mijn partner en mengt zich na mijn bestelling in de menigte van Struûn Texel – het jaarlijkse cultuurevenement op Texel. Bij terugkomst heeft hij niet alleen twee plastic bekertjes bij zich, maar ook een vastberaden uitdrukking op zijn gezicht. Ik ken die blik…

Laat mij die bus maar rijden, riep ik een kwartier geleden nog heldhaftig. Inmiddels zie ik dat héél anders en wilde ik dat ik mijn grote, stoere mond had gehouden…

Met de laptop onder de arm reist Esmir geregeld tussen hartje Amsterdam en Texel. In het buitengebied van De Cocksdorp, waar haar partner woont, vindt ze de rust om te schrijven. Onlangs publiceerde ze haar tweede boek ReisLust. Op deze plek om de week haar Texelse belevenissen.

Zou het lukken? Haal ik hem nog?, denk ik met veel te weinig rust in mijn lijf. Was ik nou maar eerder uit Amsterdam vertrokken, dan hoefde ik nu niet zo te stressen. Over of ik de boot ga halen en dus op…

Elke 3 weken mag ik een column aanleveren die wordt geplaatst op www.vriendinnenonline.nl

Ik hoor het ons al zeker een week of drie tegen elkaar zeggen: vandaag is het de allerlaatste mooie zomerdag, hier moeten we van genieten. Meestal gaat dit gepaard met een locatie die het genieten vergemakkelijkt. Zo zit ons glas al snel halfvol, en dat al wéken!

Proost! Onze glazen klinken vrolijk tegen elkaar, als teken dat het feest is begonnen. Ik als BOB houd een kopje rooibosthee vast en proost met een rode wijn, twee cocktailglazen met gin-komkommer en een Texelse Skuumkoppe.

Goed, ik ben dus genomineerd voor de ice-bucket-challenge. Eigenlijk ben ik er wel klaar mee, met die emmers water en ijs. Alleen zoiets zeg je natuurlijk niet op social media.

Als we na twee weken de oprit weer oprijden, kan ik haast niet wachten om een rondje door de tuin te lopen. Of eigenlijk om de uit de kluiten gewassen planten weer in het gareel te krijgen. En met de handen in de aarde te wroeten. Het is mijn favoriete en meest gezonde hobby. Of toch niet…?

Het was nog geen half uur geleden dat we buiten in de zon zaten te borrelen. De vraag of we ’s avonds buiten kunnen eten, houdt me al dagen bezig. In de woonkamer is het namelijk behoorlijk lastig om zonder al teveel kunst en vliegwerk met zo’n grote groep te eten.