Fabienne de Vries (39). Als tiener zat ze in het achtergrondkoor van René Froger en deed ze mee aan de Miss Universe Verkiezingen. Daarna was ze jarenlang presentatrice bij RTL4 en Net5. Sinds 2009 heeft ze haar eigen mediabedrijven Toute Media en Present Your Brand, waarmee ze o.a. workshops geeft over presentatietechnieken en personal performance. Vorig jaar kreeg zij borstkanker, waarvan ze inmiddels hersteld is.
Hoe voel je je?
Lange tijd heb ik dit de lastigste vraag gevonden die je me kan stellen. Mensen zeggen het vaak zonder erover na te denken als begin van een gesprek. Doordat mijn gezondheid onzeker was, wist ik niet altijd hoe het werkelijk met me ging. Ik heb net de halfjaarlijkse controle achter de rug en alles was goed. Dus voor dit moment kan ik oprecht zeggen dat het goed met me gaat.
Lijfspreuk/levensmotto
Don’t let the world change your smile, let your smile change the world. Je kunt je de problemen van de wereld aantrekken, maar laat het je niet ontmoedigen. Soms kun je met een glimlach al iets voor een ander betekenen. Positief denken heb ik van huis uit meegekregen. Mijn ouders leerden me om de dingen positief te benaderen. Daar haal je de meeste kracht uit. Liefde, lachen, leren en genieten. Dat zijn voor mij de vier belangrijkste drijfveren.
Geen dag zonder…
Een lach, dankbaarheid en een contactmomentje met mijn moeder.
Wanneer ben je het gelukkigst?
Ik ben het gelukkigst als ik het gevoel van ‘in balans zijn’ heb. Dat ik tevreden ben met de dingen die ik moet, die ik wil en die ik kan doen. Af en toe steekt onvrede en ontevredenheid de kop op. Dat probeer ik dan te tackelen door er op een positieve manier naar te kijken. Dan denk ik: Ha, daar ben je, maar ik weet ook dat je straks weer gaat. En dan ga ik iets doen wat goed voelt.
Positiviteit stimuleert de veerkracht in mij om overal weer bovenop te komen
Beste persoonlijke beslissing ooit
Dat zijn keuzes die ik maak waarin ik trouw ben aan mezelf en mijn eigenwaarde het hoogste woord voert. Op een gegeven moment kreeg ik bij RTL programma’s aangeboden die niet meer bij mij pasten. Ik was gewend om ja te zeggen tegen de dingen die ik aangeboden kreeg, want daar moest je immers al heel blij mee zijn. Totdat ik besefte dat ik daar inhoudelijk niet gelukkig van werd en dat ik wel degelijk een keuze had. Ik besloot de televisiewereld even te laten voor wat het was – ook al wist ik niet wat ervoor in de plaats zou komen – en ging de zoektocht in mezelf aan: wat zijn mijn talenten en hoe kan ik die het beste tot uiting brengen?
Waarvan kom je tot rust?
Piano spelen. Zoals accordeonist Carel Kraayenhof eens zei: muziek is het beste medicijn voor de ziel. Het verzacht. Koken is mijn tweede grote hobby. Ook dat is een soort zen-moment voor me. Niet alleen het vullen van complete eenden, maar ook gewoon leuke, hartige hapjes en snacks. Ik maak verdomd goeie gehaktballen, haha.
Een dierbare jeugdherinnering
Mijn vader is een groot wieler-fan. Jaren lang zaten we gekluisterd aan de buis naar de etappes van de Tour de France te kijken. Ik heb toen een soort woordenboekje voor hem gemaakt met daarin alle termen uit de wielersport. Ik weet nog dat het hem enorm heeft ontroerd, omdat ik er zoveel werk van had gemaakt. Hij kende alle jargon natuurlijk al lang. Ondanks dat zie ik hem nog met dat boekje op schoot voor de televisie zitten. Hij deed dan alsof hij er een of andere ingewikkelde term in ging opzoeken. Dan voel je wat liefde is.
Wat is het leukste cadeau dat je gekregen hebt?
De cadeaus waar mensen hun best voor hebben gedaan en moeite in hebben gestoken. Toen ik de diagnose borstkanker had gekregen, was er een vriendinnetje dat in die hele periode eigenlijk maar één middag bij me langs is geweest. En toch was dat bezoek onvergetelijk voor me. Toen ze kwam, had ze een hard-disc helemaal propvol gestopt met allerlei films, series en muziek. Het heeft haar geen rode cent gekost, maar voor mij is die actie van onschatbare waarde geweest! Het zorgde voor de broodnodige afleiding. Ik ben haar, en vele anderen die kleine gestes hebben gedaan, nog altijd heel dankbaar.
Waar ben je trots op?
Op mijn positiviteit en veerkracht.
Over vijf jaar…
Hoop ik nog steeds gezond te zijn. De grote verandering van voor en na de borstkanker is dat ik juist niet meer zo bezig ben met vooruit plannen. Als ik allerlei doelen ga stellen, verval ik in een oud patroon. Daarom stel ik voornamelijk korte termijn doelen voor bijvoorbeeld de dag, week of maand. Wanneer je je te krampachtig vasthoudt aan één bepaald doel, mis je misschien dingen die ook interessant zijn om te ervaren, om van te leren en te genieten.
