Journalist Esmir van Wering (43) eet best gezond. Maar die repen chocola en gevulde koeken blijven haar aankijken. Gaat haar detoxreis naar Turkije – met slechts vier miniglaasjes sap per dag op het menu – daar iets aan veranderen?
Na 1 week detoxen in een zonnige omgeving en je komt als herboren terug. Fitter, gezonder en vooral vol nieuwe energie!
De tekst op de website van Zest for life klinkt hemels, maar ik wil niet te vroeg juichen, want ergens voel ik een addertje. En het vooruitzicht van een week geen chocola (guilty pleasure nummer 1) bevordert de voorpret ook niet echt. Als mijn hormonen opspelen of als ik vastloop met een artikel, is melkchocola dé oplossing. Ik maak bijna dagelijks een reep soldaat. Verder eet ik best gezond. De driehonderd gram aanbevolen groenten per dag haal ik makkelijk, maar mijn zoetbehoefte is hardnekkig.
Daarbij vraag ik me af hoe gezond detoxen nou eigenlijk is. Je lichaam heeft immers z’n eigen ijzersterke afvalverwerkingssystemen: de lever, nieren en longen. Gooi ik dat niet overhoop met een sapkuur? Ik doe wat research en lees dat je het zelfreinigend vermogen van je lijf ondersteunt door het rust te geven. Dus door niet te eten, hoeft je lichaam niet bezig te zijn met zware spijsvertering en kan het aan de slag om gifstoffen te lozen. Tijdens de detox eet je namelijk geen vast voedsel. Er is geen wetenschappelijk bewijs voor dit veelbelovende detox-effect, maar talloze mensen zweren erbij. Die gifstoffen eruit, klinkt fijn. Maar dat dit moet zonder te kauwen, blijf ik lastig vinden.
LANGZAAM AFBOUWEN (de voorbereiding thuis)
Vooraf krijg ik een mail waarin staat hoe ik me kan voorbereiden op de detoxweek. De bedoeling is dat je je eetpatroon langzaam afbouwt, zodat je op de reisdag alleen nog groente en fruit eet. In mijn geval laat ik de week voor vertrek alcohol, latte macchiato’s, snoep, koek (met uitzondering van een half pak speculaasjes – oeps!) en ja, ook chocola staan. Geen koffiedrinken valt me vies tegen, ik heb vier dagen een katerhoofdpijn. En wat mis ik chocola!
Na aankomst in het boutiquehotel in het prachtige Turkse plaatsje Sultaniye worden we (12 vrouwen en 1 man) hartelijk ontvangen met een ‘lunchbuffet’: een watermeloensapje. Geschatte hoeveelheid: honderd milliliter. De meeste detoxers lepelen het vrolijk naar binnen alsof het heel normaal is – met een dessertlepeltje. Ik moet even omschakelen en heb sterk de neiging om het glas aan m’n mond te zetten en het sapje in vier slokken achterover te klokken. Gelukkig ben ik nog net empathisch genoeg om in te schatten dat ik beter met de meute mee kan lepelen.
IS DETOXEN WEL OF NIET GEZOND? (dag 1)
Voor de ‘maaltijden’ zijn er 2 variaties: we krijgen of een fruitsapje (favoriet!) of groentesap. Ze staat allebei 2 keer op het dagmenu. Doordat de sapmachine al het kauwwerk voor ons heeft gedaan, wordt onze spijsvertering minimaal belast en komt-ie op een laag pitje te staan. Maar ook weer niet té laag: daar zorgen de vezels in de sapjes voor. Alle hoeveelheden en voedingssamenstellingen zijn chirurgisch uitgedokterd.
Volgens oprichter Nancy Mulder verstoort een detoxkuur het natuurlijke ontgiftingsproces niet. Integendeel, je hélpt het juist: “Alcohol, nicotine, stress, luchtvervuiling, elektromagnetische straling, chemicaliën in make-up en huid- en verzorgingsproducten, geraffineerde suikers en transvetten verontreinigen het lichaam met toxische stoffen, wat het natuurlijke detox-systeem tegenwerkt. Het is te vergelijken met een afvoerbuis waar etensresten aan blijven kleven. Op den duur zit dat het natuurlijke detox-systeem dwars.
De algemene voedingsrichtlijn is tweeduizend calorieën per dag, in de hoop dat je alle essentiële voedingsstoffen uiteindelijk wel binnenkrijgt. In de vier sapjes die je op een detoxdag krijgt voorgeschoteld, zitten zo’n 400 calorieën. Hierin zitten alle denkbare voedingsstoffen die je lichaam nodig heeft. Natuurlijk lijkt een detoxdag niet op een werkdag. Maar doordat je compleet kunt relaxen, heb je ook weinig energie nodig. En op die manier raak je gifstoffen kwijt, terwijl je méér gezonde voedingsstoffen binnenkrijgt dan je waarschijnlijk gewend bent. Gevolg: je voelt je heel schoon, healthy en helder.” Ik wil Nancy graag geloven, maar ik merk er nu nog niets van. De hoofdpijn is weer terug en ik heb het doorlopend koud.
ALLES VOOR EEN BETERE AFVOER (dag 2)
Om half 8 ’s ochtends word ik gewekt met een gong. Daarna zijn koud afdouchen en een lauwwarm citroenwatertje vaste prik. Het stimuleert de doorbloeding en afvoer van gifstoffen. En als je ook nog op blote voeten over het grindpad banjert, heb je meteen een soort voetreflexmassage te pakken. Alles voor een goede doorbloeding.
DAMN DETOX (dag 3)
Mijn maag knort opvallend weinig. Wel heb ik constant een leeg gevoel, variërend van ‘half stoned’ tot een runnershigh. Op dag drie (de bekende dipdag) voelt het alsof ik achter mijn eigen lichaam aanloop. Klinkt spiritueel, maar ik bedoel eigenlijk gewoon dat ik er niet helemaal bij ben. Watten in mijn hoofd. Dit komt mede door de korte nachten, ik slaap gemiddeld 6 uur. Als je lichter eet, slaap je namelijk vaak minder omdat er niet zo veel valt bij te tanken. Vandaag komen de fruitsapjes me m’n neus uit. Kan ik het kamermeisje niet omkopen voor wat Turks fruit? Gelukkig schijnt de zon, zodat ik me kan opladen met zonne-energie. Daar maak ik dan ook dankbaar gebruik van. Bij het zwembad, in de hangmat, op het strand, in de jacuzzi, op het dakterras en op de schommel – die met een touw van wel tien meter aan een oude plataan hangt.
Tijdens de lunch wordt ons verteld dat ook je smaakpapillen ontgiften. Doordat ze schoner worden (omdat je ze niet fopt met kleur- geur en smaakversterkers), proef je beter. Na ongeveer 3 dagen schijn je dat te gaan merken. Daarom zitten we vandaag aan een wortel-gembersapje met een scheutje (knoflook)olijfolie. Door de olie worden voedingsstoffen beter in het lichaam opgenomen en de spijsvertering gestimuleerd. Het valt me op dat ik de verschillende groentesoorten in de sapjes kan onderscheiden. Ik heb zelfs de illusie dat als ik nu aan een chardonnay zou nippen, ik de houtrijping kan proeven.
Behalve de sapjes en genoeg ontspanning is ook sporten een belangrijk onderdeel van de detoxweek. Het idee is dat er zo een metabolisme-switch ontstaat: je lichaam haalt de energie niet meer uit koolhydraten en suikers, maar uit het potje met vet. Dit mechanisme stamt nog uit de oertijd: als er dagenlang geen voedsel gevonden werd, schakelde het lichaam over van suikerverbranding naar vetverbranding. Zo konden ze tóch jagen. Deze metabole-switch gebeurde ook bij wandelaars van de avondvierdaagse, constateerden wetenschappers van de Radboud Universiteit. Maar die switch krijg je niet cadeau, merk ik. Toch maakt het mijn afkickhoofdpijn, diarree en duizeligheid net iets beter te handelen. Want een ‘suikerverbrander’ komt meer aan van dezelfde maaltijd dan een ‘vetverbrander’. En door te sporten lukt het me beter om niet te eten (en níét aan chocola te denken).
DE STILTEDAG (dag 4)
Op de 4de dag beginnen we om 7 uur met een stiltewandeling. We lopen door het benevelde berglandschap naar het vulkanische meer van Köyceğiz om de zonsopgang te zien. Daarna mag je als je wilt ook de rest van de dag stil zijn. Met een vrolijk knijpertje op je shirt is voor de rest van de groep duidelijk dat je hieraan mee doet: 5 van de 13 detoxers wagen zich hieraan. Ik ook. Doordat ik niet praat, gebruik ik automatisch mijn andere zintuigen meer en komen gevoelens sterker naar voren. Zoals… verveling!
Er gebeurt niks. Geen magisch moment, geen verhelderende inzichten. Naar mijn idee zou deze stiltedag het omslagpunt moeten zijn. Het maakt me onrustig. Wat nou als er niks komt? Dat het stil blijft. En ja hoor, daar zijn ze: de tranen die, voordat ik er erg in heb, onder aan mijn kin bungelen. Ben ik bang voor leegtes? Prop ik daarom altijd mijn agenda vol met deadlines en dates? Op dit thema kauw ik de rest van de middag verder. Nog steeds ben ik misselijk, duizelig, krijg ik het maar niet warm, zit ik halve dagen op de wc en zie ik onscherp. Doei afvalstoffen!
Na het middagsapje (cactus met druiven, heerlijk) slaat pas écht de verveling toe. Dat heb ik voor het laatst gehad toen ik nog op de basisschool zat. Gecombineerd met een korte nacht (4 uurtjes) kom ik bijna niet uit de staar-stand.
Ineens zie ik in het grindpad een steen in de vorm van een hartje liggen. Verrek, gisteren zag ik er ook al een! Zouden er nog meer zijn? Ik kan me niet eens herinneren wanneer ik voor het laatst stenen heb gezocht. Wat zou, behalve dat het bezigheidstherapie is, de reden kunnen zijn dat ik deze liefdeskiezels tegenkom? Iets liever voor mezelf zijn, óók op verveelmomenten? Ik leg de verzamelde hartjes in het zand en maak een foto. Dan gaat ineens de gong en is het alweer tijd voor het avondsapje: spinazie, tomaat en zeekraal.
ZWEMMEN BIJ EEN WATERVAL (dag 5)
We lopen door het berglandschap (de uitzichten zijn adembenemend) naar een waterval om te zwemmen. Freezing koud, maar wat is dit geweldig! Ik heb me deze week nog niet zó goed gevoeld. Midden in beschermd natuurgebied waan ik me in een luxe sparesort. Ik zit helemaal in de detoxmodus en kan optimaal genieten van mijn versgeperste jus d’orange en uitzicht op de waanzinnige rotspartijen. En dat ik 24/7 kippenvel heb, daar kijk ik niet meer van op. Dat is gewoon een teken dat de detox lekker bezig is.
CHOCOLALALA (dag 6)
Tijdens de week kun je allerlei behandelingen boeken, zoals voetreflex,- ontspannings- en sportmassage, reiki, lymfebehandeling of (schrik niet) een hoge darmspoeling. Zelf kies ik voor een pakking van honderd procent pure cacao. Als ik het dan niet kan eten, laat ik het maar op mijn lijf smeren. Ik blíjf natuurlijk een chocaholic. Gaan straks thuis meteen alle repen chocola en koekjes de deur uit? Welnee! Maar de drang om een gevulde koek naar binnen te werken, is (voor nu) foetsie. Dat komt doordat mijn zoetbehoefte gereset is. Dit gebeurt zodra je een paar dagen geen suiker eet, waardoor je glucosespiegel stabiel blijft. Want een onrustige suikerspiegel triggert de zoetbehoefte.
HELDER HOOFD EN -5 kilo (het resultaat)
Het is D-day: de laatste detoxdag. En de dag van de weegschaal. Na vandaag mogen we weer kauwen. Een gek idee. En ook wel een beetje eng, want hoe reageert mijn lijf op een stuk ananas na 7 dagen niet eten?
Tijdens het out-take-gesprek krijg ik een aantal adviezen mee voor het afbouwen. Ik mag nog minimaal 2 dagen (en maximaal drie weken) alleen groente en fruit eten, dan gaat het ontgiftingsproces nog steeds door. Vanaf dag 3 kan ik dit groente- en fruitrepertoire verder uitbreiden – met noten, pitten, zaden, groenten, fruit en olijfolie als gezonde basis.
Wat me verder opvalt: het wit in mijn ogen lijkt witter en het blauw blauwer. De rimpels in mijn gezicht vallen me een stuk minder op. (Nee, ik heb geen botox gebruikt). En de weegschaal geeft aan dat ik 5,2 kilo ben afgevallen. Het getal 60,6 kilo verschijnt in beeld, dat heb ik niet meer gewogen sinds mijn diepste liefdesverdriet. Ik voel me ontspannen tot op het bot, alsof ik net ben gemasseerd.
Maar de grootste winst zit ’m in mijn brein. Het is net of de ramen van mijn bovenkamer zijn gelapt en ik na járen weer helder naar buiten kan kijken. En dat is me zo veel méér waard dan een reep melkchocola. Bovendien heb ik een god-de-lijk alternatief ontdekt: raw chocolate brownies. Hierin zitten alléén natuurlijke suikers (afkomstig van de dadels en honing).
EEN WEEK NA DE DETOXKUUR
Hoelang het effect van het detoxen aanhoudt, hangt sterk af van je eetgewoontes als je eenmaal weer thuis bent. Als je niet meteen je tanden in een reep chocola zet, kun je je maandenlang kiplekker en energiek voelen terwijl je waarschijnlijk nog steeds minder slaapt. Nu ik mijn gewone leven weer heb opgepakt, valt me op hoeveel mensen hun eten gedachteloos wegschrokken. Ook ik deed niet anders dan mijn maaltijden achter de laptop wegwerken. Maar dat wil ik anders gaan doen: meer aandacht en tijd om iets lekkers klaar te maken. Ik weet nu wat goed kauwen me oplevert: je proeft meer, bent eerder verzadigd en hebt geen afterdinnerdip meer. En na zo’n rustmoment kan ik weer als een speer door met werken.
En nee, ik ben nog steeds niet gezwicht voor de chocoladereep. En de drang om een gevulde koek naar binnen te werken, heb ik ook niet. Ik ben dus een minder grote snoepkont geworden. Maar… ik blijf een chocoholic en raw chocolate is mijn nieuwe verslaving. Hiermee kun je heerlijke bonbons maken die superlekker zijn én healthy, doordat er alleen natuurlijke suikers in zitten (afkomstig van de dadels en honing). Van Zest for life kregen we op de laatste dag een aantal varianten op bekende recepten zónder geraffineerde suikers, zoals deze chocoladebonbons.
De ingrediënten (lekker grote portie maken, want heel geschikt om in te vriezen):
- 250 gram walnoten
- 1 à 2 eetlepels rauwe cacao
- 125 gram verse, zachte dadels zonder pit
- 100 gram honing, liefst rauwe honing
Bereidingswijze:
Mix alle ingrediënten 3 minuten in de keukenmachine tot een smeuïge brei. Doe dit in een (vriezerbestendig) bakje en garneer met kokosrasp. Vervolgens invriezen en in blokjes snijden of zo oppeuzelen. (Alleen in ingevroren toestand kun je er blokjes van snijden.)
Kijk voor meer informatie over de detoxreis die Esmir deed op Zestforlife.nl. Of loop binnen bij het raw food café van Zest for life in Amsterdam (van Baerlestraat 45 hs), waar ook een health- en beautysalon is gevestigd.
Deze Santé (februari editie) ligt vanaf 15 januari 2018 in de winkel. Laat me weten wat je ervan vindt!
